در موقعیتی که هزار نفر زمین خوار منتظر فرو ریختن ساختمانی هستند تا زمینش را به ثبت برسانند، منی که می خواهم در اینجا طرح تازه ای بریزم و قدم بلندی بردارم باید قبل از خراب کردن و از پای انداختن ساختمان، مصالح و نقشه و معمار و عمله و بنّا را دردست داشته باشم و این قدر آگاه و زرنگ باشم که زمین خوارها را از صحنه کنار ببرم و آنها را به جان هم بیندازیم و در این فرصت به ساختمان رو بیاورم و تکه تکه آن را خراب کنم و از روی نقشه ی موجود، آن را بسازم، نه این که همه اش را به هم بریزم و بروم دنبال آجر و گچ و سیمان و جستجوی بنّاو عمله، و زمین خوار ها را بگذارم با عروس زمین که در این صورت به قباله ی نکاح دائم خود درمی آوردنش و آبستن هم می کنند و تا من برگردم هفت شکم هم زاییده است.
منبع: نگاهی به تاریخ معاصر ایران، علی صفایی حائری
این یک حقیقت است که هر جامعه از دو اقلیت و یک اکثریت تشکیل می شود: یک اقلیت هستند که زود گند می گیرند و فاسد می شوند و سپس گند را در خود نگه نمی دارند بلکه توسعه می دهند و انتشار می دهند. یک اقلیت هم زود ساخته می شوند و سپس در خود حبس نمی شوند و در خود نمی ریزند، بلکه به سازندگی می پردازند. اکثریت جامعه تحت نفوذ یکی از این دو اقلیت هستند.
منبع: نگاهی به تاریخ معاصر ایران، علی صفایی حائری
شاید می توان گفت که در زمان صفویه غرب به تقویت خود می پرداخت اما در زمان قاجاریه از لاک خود بیرون آمده بود و به تضعیف و تجزیه ی قدرت های مشرق فکر می کرد و برای این تجزیه از هر پیشامدی بهره می گرفت، حتی از انقلاب ها و اصلاح هایی که در ایران و عثمانی به عمل می آمد استفاده ها می کرد.
فعالیت های اصلاحی جمال الدین اسدآبادی و دیگر روشنفکران نتیجه اش برای بریتانیا ماند و به وسیله ی آن عثمانی را تجزیه کرد و حکومت ایران را در دست گرفت و به مقاصد خویش رسید.
و همین مسأله باید برای ما یک درس باشد که ما حق را از حق و برای حق بخواهیم و اینقدر بیدار باشیم که حق ما، طعمه ی باطل نگردد و قدرتهای استعماری از آن تغذیه نکنند؛ چون هنگامی که باطل از حق تغذیه کند به نیروی عظیمی دست می یابد. شکست هایی که تا به حال نصیب گردیده اکثراً به خاطر فراموش کردن همین درس بوده است.
منبع: کتاب نگاهی به تاریخ معاصر ایران، علی صفایی حائری